Kahramanmaraş merkezli depremlerden etkilenen Malatya’daki kerpiç evleri hasar gördükten bilahare 9 şahsiyet ailesiyle Sivas’taki Kredi Yurtlar Kurumu (KYK) yurduna yerleşen Karı Can, depremzede dallar üzere yapılan baziçe parkında torunlarıyla oynayarak afetin izlerini silmeye çalışıyor.

“Asrın felaketi”nde Malatya’nın Beylerbaşı Mahallesi’ndeki 2 katlı kerpiç balaban bağımsız evleri engel gören 48 yaşındaki Bayan Birey, sarsıntı takkadak yaşadıklarını unutamıyor.

Birey, AA muhabirine, o günleri yeniden hatırlamak istemediğini söyleyerek, “Deprem anında hepimiz evdeydik. ‘Allah Cenabıhak’ diye niteleyerek hariç çıktık amma çocuklar ve torunlarla mecburen yeniden içeriye giriyorduk. Kocam mânialı, kızım ‘Baba baba’ diyerek bağırdı, onu da zorla çıkardık dışarıya. Haddinden Fazla şükür duygusal kaybı veya yaralımız namevcut. Evimiz hele ikinci depremde büyük hasar gördü. Otomobilimizin üstüne duvar çöktü.” dedi.

Çetin şita şartlarında 5 çağ çadırda kaldılar

Depremlerde oğlunun evi de engel görünce evvel namına Doğanşehir ilçesinde çadırda kalmaya başladıklarını anlatan Duygusal, “Doğanşehir’da katar hattının yanındaki tütün çadırında 5 periyot kaldık. Soba yakamıyoruz, dallar sayrı oluyor. Kocam bire bir zamanda astım hastası. Komşulara, herkese engel olmaya başladık. ‘Sivas’ta depremzedeler üzere yurtlar açılmış.’ dediler. Oğlumun, damadımın araçlarına binip 9 can buraya geldik.” diye niteleyerek konuştu.

Birey, 2 aktarılma önce KYK bünyesindeki Binali Yıldırım Kız Yurdu Yerleşkesi’ne geçtiklerini, 3 el yemek çıkarılan yurtta, keyif birlikte karışma seçme çeşit içtimai hizmetten yararlandıklarını anlatım etti.

Yurtta yunak evlerini aratmayan ev ortamıyla karşılaştıklarına dikkati çeken Can, biri mânialı 2 torunuyla depremzede füru için yapılan oyun parkında oynayarak afeti unutmaya çalıştıklarını aktardı.

En baskı zamanlarında kendilerine devletin sahip çıktığını vurgulayan Fert, şunları kaydetti:

“Cenabıhak devletimizden razı olsun, gür kim yurtları bizim için boşalttılar. Bize ehil çıktılar. İşleri güçleri sevap gitsin. Haddinden Fazla şükür başımızı sokacak aynı yerimiz var, bir tas çorbamızı içiyoruz. Torunlarım burada baziçe parkında çokça güzelce sıra geçiriyor. Onlarla oyunlar oynuyoruz. Şimdi zahir incitici diyelim? Küfran etmeye lüzumlu yok. Çamaşırımızı yıkıyoruz, kovanlık gördük yeryüzü azından. Tıpkı torunum de mânialı. Kullanması gereken ilaçları var. Antrparantez tıpkı molekül olduğunda hemencecik hastaneye götürebiliyoruz.”