Kayseri’de hayatı süresince dizlerinin üzerinde giden 72 yaşındaki bedensel mânialı Hasan Güler, iki çocuğunu ve eşini kaybetmesine rağmen hayata sıkı sıkıya tutunuyor.
Henüz 1,5 yaşındayken geçirdiği ateşli çor sonucu bacakları katre artan, 18 yaşında evlendiği Arife Güler’den dünyaya mevrut 2 çocuğundan birini elan 3 yaşında, diğerini de 37 yaşında gidiş geliş kazası sonucu kaybeden Hasan Güler, eşi üstelik sabık sene ölüm edince gelini Fatma Güler ve iki torununun birlikte yaşamaya başladı.
Çocukken ailesinin kucakta taşıdığı Güler, yaklaşık 60 yaşına büyüklüğünde gideceği yere ayakkabı taktığı ellerini kullanarak dizlerinin üstünde ulaşmaya çalıştı.
Bir arkadaşının 12 sene evvel verdiği, ölen annesinin tekerlekli sandalyesi sebebiyle daha bayındır hareket ika imkanına kavuşan Güler, yaşadığı bütün olumsuzluklara karşın hayata gülerek bakıyor.
Güler, AA muhabirine, 1,5 yaşındayken ateşin çor geçirdiğini, köyündeki bir sağlıkçı eliyle engelleme edilmesine karşın sakat kaldığını söyledi.
Bacaklarını kullanamadığı üzere hayatının şişman bölümünde ellerine başmak takarak debi ettiğini belirten Güler, şunları anlattı:
“Ellerimin üzerinde yürüyordum. Bir Vakitler lastik ayakkabılar vardı, onları giyerdim. Böylece ellerime kar dolmazdı. Taktığım ahit mutlu oldum. Ayaklarım yere beş altı değiyordu, dizlerim yere değdiği için deriden apotr iç donu dikerdik. 15 günde tıpkısı değiştirirdik, diker diker değiştirirdik, yoksa pantolonum eskirdi. Demincek lastik takıyorum.”
“Onsuz yaşanmaz” dediği eşinin ölümüne da alıştı
Engellilik durumunun özellikle namına çokça kilolu geldiğini ve insanların tavırlarından erinçsiz olduğunu vurgulayan Güler, gitgide bu durumu kabullendiğini, “onsuz yaşanmaz” dediği eşinin ölümünü de alıştığını belirtti.
Gelini ve iki torunu ile yaşadığını anlatan Güler, şöyle bitmeme etti:
“İki torun kaldı ayrımsız de eş var. Onların yanında dümen ediyorum. Bunların beraberinde bahtiyar oluyorum. Cenabıhak aynı aldatmak veriyor, yiyoruz. Güzel domuzuna yaşıyoruz. Hükümetimiz arkalama ediyor. Eksiğimiz oldu mu yanımızda. Dostlarımız bile yanımızda, belediyelerimiz yanımızda, halkımız filhakika bizimle. Demincek on paralık ihtiyacım kalmadı dünyada. Zor oldum. Açgözlü kaldığım çevrim olmadı. On Paralık talihsiz olduğum dolaşma de olmadı. Evladımdan düş bekliyordum. Büyüyecek üstelik bana ayrımsız savsaklamak getirecek üstelik onun yardımıyla yaşayacağım diyordum. Bilcümle sizin kabilinden dostlar evlatmış bana. Bala haceti kalmadı.”
Aile Adı kabilinden hayata gülerek baktığını kaydeden Güler, “Şansımızdan soyadımız Güler yazılmış. Şaibe hissetmiyorum kendimde. Gülerek yaşıyoruz, feryat figan değil.” ifadelerini kullandı.
